من از بس چیزهای متناقص دیده و حرف های جور به جور شنیده ام
و از بسکه دید چشم هایم روی سطح اشیاء مختلف سابیده شده
این قشر نازک و سختی که روح پشت آن پنهان است
حالا هیچ چیزی را باور نمی کنم
به ثقل و ثبوت اشیاء به حقایق آشکار و روشن همین الان هم شک دارم
من یاور یقین و عدالتم من زندگی ها خواهم ساخت
من خوشی های بسیار خواهم آورد
من ملتم را سربلند ساحت زمین خواهم کرد
زیرا شادمانی او شادمانی من است
کوروش کبیر
همانطور که مایل نیستم بنده کسی باشم
حاضر نیستم آقای کسی باشم
کسانی که مخالف آزادی دیگرانند
خود لیاقت آزادی را ندارند
من از مردمی که می نشینند و رو به آسمان می کنند و چشمها را در چشم خانه می گردانند و می گویند
بنظرم اولین قدم برای اینکه ادم بدونه ایا از نظر فکری قدرت درک حقایق و داره یا نه این قدمه که اول از نظر فکری از تمام عقاید باورها و دانشی که تا بحال فکر میکرده داشته رها بشه
شما هیچ وقت نمیتونید به حقیقتی برسید . تا زمانی که چیز اشتباهی رو به عنوان حقیقت پذیرفتید
تعصبات . ایمان داشتن ها . مطمعن بودن ها . اینها بزرگترین دلایل حماقت و نادانی بشر هستند
در فکر کردن باید ملاک رو در اشتباه بودن تمام دانش خودتون قرار بدید و بدون تعصب و منفعت طلبی از دیدی خارج از دید خودتون مسایل رو ببینید